Skład
1 pastylka do ssania o smaku świeżej mięty zawiera 2,50 mg nikotyny co odpowiada 16,66 mg nikotyny z kationitem. Lek zawiera aspartam i izomalt.

Wskazania i działanie
Lek stosowany w uzależnieniu od nikotyny. Substytucja nikotyny pomaga palaczowi rzucić palenie lub je ograniczyć przez łagodzenie objawów abstynencyjnych. Do objawów zespołu abstynencyjnego należą: dysforia lub obniżenie nastroju, bezsenność, drażliwość, frustracja lub gniew, lęk, zaburzenia koncentracji, niepokój lub niecierpliwość, spowolnienie rytmu serca, nasilenie łaknienia lub przyrost masy ciała. Całkowite rozpuszczenie pastylki w jamie ustnej następuje zwykle w ciągu 30 min. Wchłanianie nikotyny następuje przez błonę śluzową jamy ustnej. Maksymalne stężenie wynoszące ok. 4,20 ng/ml jest osiągane w ciągu ok. 50 min po podaniu pojedynczej dawki. T0,5 wynosi ok. 2 h. Wiązanie z białkami osocza jest mniejsze niż 5%. Metabolizm odbywa się głównie w wątrobie, a także w nerkach i płucach. Aktywność metabolitów nikotyny jest mniejsza niż nikotyny. Nikotyna i jej metabolity wydalane są z moczem.
Łagodzenie objawów odstawienia nikotyny w uzależnieniu od nikotyny, pomocniczo w zerwaniu z nałogiem palenia.

Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na nikotynę lub na orzeszki ziemne, olej sojowy (preparat zawiera olej sojowy) lub pozostałe składniki leku. Osoby niepalące lub sporadycznie palące.
Środki ostrożności
Stosowaniu tego leku musi towarzyszyć całkowite odstawienie nikotyny. Uzależnieni palacze z niedawno przebytym zawałem mięśnia sercowego, nieustabilizowaną lub nasilającą się dławicą piersiową włącznie z anginą Prinzmetala, ciężką arytmią serca, niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym lub ostatnio przebytym udarem mózgowym powinni być zachęcani do przerwania palenia bez środków farmakologicznych. Jeżeli ta metoda nie przyniesie rezultatu to użycie preparatu może być wzięte pod uwagę, choć dane dotyczące bezpieczeństwa są ograniczone w tej grupie chorych, a rozpoczęcie leczenia powinno się odbywać pod ścisłą kontrolą lekarską. Podczas stosowania leku należy kontrolować pacjentów z następującymi chorobami: przewlekłe choroby sercowo-naczyniowe, cukrzyca, nadczynność tarczycy, guz chromochłonny nadnerczy, ciężka niewydolność wątroby i (lub) ciężka niewydolność nerek. Połykanie nikotyny może zaostrzać objawy u pacjentów z ostrym zapaleniem przełyku, zapaleniem błony śluzowej jamy ustnej lub gardła, zapaleniem błony śluzowej lub wrzodami żołądka. Leku nie należy stosować u dzieci i młodzieży. Preparat zawiera aspartam - źródło fenyloalaniny, która może być szkodliwa dla pacjentów z fenyloketonurią. Ponadto preparat zawiera izomalt - pacjenci z rzadkimi dziedziczonymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy nie powinni stosować tego leku.
Ciąża i laktacja
Doustnie. Dorośli. Pastylki są przeznaczone dla osób słabo lub średnio uzależnionych od nikotyny (palaczy, którzy wypalają ≤20 papierosów na dobę; wynik 0-6 w teście Fagerströma). Leczenie dzieli się na dwie fazy: 1 faza - należy ssać pastylkę gdy występuje potrzeba zapalenia papierosa, dobowa dawka to 8-12 pastylek, maksymalnie 20 pastylek na dobę, czas trwania 1 fazy to ok. 3 miesiące; 2 faza - gdy potrzeba palenia powoli ulegnie zahamowaniu, należy stopniowo zmniejszać dobową dawkę pastylek, leczenie należy zakończyć, kiedy dawka zostanie zmniejszona do 1-2 pastylek na dobę. Nie zaleca się stosowania leku dłużej niż 6 miesięcy.
W czasie ssania pastylki, należy powstrzymać się od jedzenia i picia. Nie należy spożywać kwaśnych napojów (kawa lub napoje gazowane) na 15 min przed zastosowaniem leku.

Dawkowanie
U pacjentek w ciąży, całkowite odstawienie tytoniu powinno zawsze następować bez substytucji nikotyny. Niemniej jednak w przypadku nieudanej próby u silnie uzależnionej pacjentki, możliwe jest odstawienie tytoniu z zastosowaniem nikotynowej terapii zastępczej. Palenie kontynuowane w trakcie III trymestru ciąży może prowadzić do opóźnienia wzrostu wewnątrzmacicznego, a nawet do wcześniactwa lub obumarcia płodu - po 6. miesiącu ciąży pastylki mogą być stosowane tylko pod nadzorem. Nikotyna przenika do mleka matki w ilościach, które mogą mieć wpływ na dziecko nawet, jeżeli są to dawki terapeutyczne - stosowanie pastylek podobnie jak palenie nie powinno mieć miejsca podczas karmienia piersią. Jeżeli preparat jest stosowany w okresie laktacji, pastylkę należy przyjąć natychmiast po karmieniu i nie przyjmować jej w ciągu 2 h przed kolejnym karmieniem.
Działania niepożądane
Większość objawów niepożądanych pojawiała się w pierwszych 3-4 tygodniach terapii. Często: zawroty głowy, ból głowy, ból krtani i gardła, czkawka, podrażnienie jamy ustnej (uczucie pieczenia i swędzenia), suchość w jamie ustnej, nudności, wymioty, dyskomfort w nadbrzuszu. Niezbyt często: palpitacje serca, rumień, pokrzywka. Rzadko: reakcje alergiczne tj. obrzęk naczynioruchowy, odwracalne migotanie przedsionków. Nadmierne spożywanie pastylek z nikotyną przez pacjentów, którzy nie byli nałogowymi palaczami może prowadzić do wymiotów, omdleń lub bólu głowy. Z odstawieniem tytoniu mogą być związane niektóre objawy tj. zawroty głowy, ból głowy, bezsenność lub zwiększona częstość występowania owrzodzeń aftowych.
Interakcje
Węglowodory aromatyczne zawarte w tytoniu pobudzają aktywność CYP1A2. W przypadku rzucenia palenia aktywność cytochromu CYP1A2 zmniejsza się co może prowadzić do zwiększenia stężenia we krwi niektórych leków metabolizowanych przez CYP1A2, takich jak: kofeina, teofilina, flekainid, klozapina, olanzapina, ropinirol i pentazocyna. W przypadku leków o wąskim indeksie terapeutycznym, tj. teofilina, poza dostosowaniem dawkowania, odstawieniu nikotyny powinna towarzyszyć ścisła kontrola kliniczna, a nawet laboratoryjna, a pacjent powinien zostać poinformowany o ryzyku przedawkowania. Z powodu specyficznego oddziaływania na układ sercowo-naczyniowy, nerwowy i wewnątrzwydzielniczy, nikotyna podobnie jak tytoń, może: powodować zwiększenie stężenia kortyzolu i amin katecholowych, wymagać dostosowania dawkowania nifedypiny, β-adrenolityków i insuliny, zmniejszać wynik działania leków moczopędnych, opóźniać gojenie wrzodów żołądka pod wpływem leków przeciwhistaminowych (antagoniści receptora H2), zwiększać częstość występowania działań niepożądanych złożonych preparatów estrogenowo-progestagenowych.